Posts

Launch stress

Afbeelding
Ik had het hier al twee keer gemist: een rocket launch. Dus deze keer wilde ik het absoluut zien. Cape Canaveral is hier zowat 110 km vandaan en naar het schijnt kan je een raketlancering van hier zien als een vallende ster, maar dan in de verkeerde richting. De lancering van de SpaceX Falcon heavy moet iets speciaals zijn, maar waarom weet ik niet... Het was voorzien om 13:29 uur. Dus dat was in te plannen tussen mijn concert en de meet and greet. Het concert zou wat ingekort worden en de fans moesten maar wat langer wachten. Zo'n lancering is overigens na een minuut ook weer gedaan. Pech! De lancering was uitgesteld vanwege de wind ... tot 15.15 uur. Dat zou midden in het concert zijn. Ik kan moeilijk een plaspauze inlassen tijdens een concert van een half uur! Maar er is een God, want net voordat ik moest gaan spelen, checkte ik het nog eens op de laptop. Yes, opnieuw uitgesteld tot 15.45. Waarom weet ik niet, misschien moest Elon Musk zijn koffie nog opdrinken? Kwart voor

Een gewone dag

Afbeelding
Hoe ziet een doordeweekse werkdag van een alledaagse beiaardier aan de Bok Tower Gardens eruit? Welnu, nadat ik vind dat ik ben uitgeslapen, sta ik op. Het eerste wat ik dan doe, is: joggen. Daar ben ik mee begonnen toen ik hier aankwam: start to run. Ik ga bijna elke dag ongeveer een half uur 5-6 kilometer lopen. Meestal doe ik dat rond het meer van de high society-community Mountain Lake. Ik loop dus "like a millionair". Maar wie goed kijkt, kan me wel ontmaskeren. De echte Mountain Laker loopt hoogstwaarschijnlijk in een outfit van een of ander vooraanstaand sportief modemerk; ik heb als startend loper geen echte outfit en heb gewoon een t-shirt en korte broek. Een wandelende kredietkaart heeft wellicht schoenen die op zijn voeten zijn gegoten; mijn schoenen verraden hun goedkopere afkomst door een fluo blauw kleurtje en nog meer fluo oranje veters. Maar goed; het is het idee dat telt: ik waan me als Dagobert Duck die dadelijk in zijn zwembad vol geld duikt. Dan een do

werkvakantiewerk

Wat doe ik hier? Nee, niet de existentiële vraag zonder antwoord, maar de vereenvoudigde versie ervan: "Ik zit hier in de Bok Tower Gardens, maar wat doe ik hier dan hele dagen?" Welnu, ik ben hier ondertussen al 3,5 week en het lijkt nog altijd pas gisteren dat ik hier toekwam. Dat merk ik vooral bij de meet and greet. Dan vragen mensen me hoe lang ik hier ben en blijf en dan herinner ik me dat ik de eerste dagen zei: "I just arrived" en dat zou ik nog altijd willen zeggen... Het kan misschien erg op vakantie lijken, als je mijn blog leest, maar dat laat ik geheel aan uw inschatting over, want wat is vakantie en wat is werken? Is vakantie leuk en werken niet? Is vakantie niets doen? Is werk geld verdienen en vakantie geld opmaken? Kan en mag je genieten van je werk? Moet werk stresserend zijn en vakantie rustgevend? Ik weet de antwoorden niet en daarom laat ik het ook in het midden of ik hier werk of vakantie houd? Weet ik veel... Feit is dat ik hier best wel

Beeldige beestjes

Afbeelding
"Ik ga hier niet weg voordat ik krokodillen en slangen heb gezien", dat was mijn motto. Ik heb er even op moeten wachten - vanwege de koudegolf die hier over trok -, maar enkele dagen geleden was het dan toch zo ver: ik zag mijn eerste slang in de tuinen. Het was op een plaats waar ik het niet zou verwachten: gewoon op de stoep voor de ingang van de kantoren. Het was een black racer; een zwart slangetje. Euforie alom en ik helemaal in de war: moet ik nu kijken of mijn gsm pakken en een foto nemen? Of allebei? En floep, weg was het beestje. Geen foto dus. Hij heeft niet voor niets de naam racer gekregen... Nog binnen hetzelfde uur beloonde moeder natuur mijn geduld met een tweede slangetje. Een waterslang die lag te zonnen naast de toren. Die liet zich wel geduldig fotograferen; meer nog twee uur later lag hij nog op dezelfde plaats te poseren, weliswaar in een andere houding, want ook slangen houden niet van doorlig-wonden... Nu had ik de smaak te pakken natuurlijk, want

De beiaardier

Afbeelding
Mijnheer Bok wist een kleine honderd jaar geleden heel goed wat hij wilde: een klein paradijsje creëren met daarin een bijzonder muziekinstrument. Alleen het beste was goed genoeg. En hij besefte ook maar al te goed dat een tuin een degelijke opgeleide tuinman nodig heeft en dat de grootste en mooiste beiaard ter wereld ook de beste beiaardier nodig heeft. Dus snoepte hij de beiaardier Anton Brees handig weg bij Rockefeller (die jaloers was op het grote klokkenspel van Bok en daarom een nog groter klokkenspel had laten maken voor de Riverside Church in New York... Mannen en hun klokkenspel!) De algemeen directeur van de Gardens is nog steeds de mening van M. Bok toegedaan, getuige het bericht dat enkele jaren geleden werd verspreid in de beiaard-comunity dat de Bok Gardens op zoek waren naar een nieuwe -de beste- beiaardier. Die hebben ze in de bakermat van de beiaard gevonden bij iemand die beide Lage Landen in zich draagt: hij komt van België en heet 'D hollander. Zijn voornaam

Serieus

Beiaardmuziek is hier in de Bok Tower Gardens een serieuze zaak! De Gardens zijn elke dag van het jaar open en in het seizoen van half oktober tot half mei wordt er twee keer per dag gespeeld. Voor elk concert zijn er programma's en op een scherm is te zien hoe de beiaardier speelt. Je kan dus kiezen of je rondwandelt of bij het scherm gaat zitten... Na afloop van het concert dat een half uur duurt, kan je de beiaardier ontmoeten aan de voet van de toren. Die wordt daar elke keer als een popster ontvangen, met handtekeningen uitdelen, samen op de foto gaan en ook wel altijd dezelfde vragen beantwoorden... In de toren heeft de beiaardier een kantoor ter beschikking waar hij kan werken, studeren, componeren. Alle randvoorwaarden zijn meer dan prima in orde: Steinway-piano, oefenklavier, salon, opname-apparatuur... Hij werkt hier overigens niet alleen. In de toren is een torenwachter actief, die zorgt dat alles in goede staat blijft en daarnaast is er nog Jaime, de archivaresse/bi

De Amerikaan

De Amerikaan denk big, doet big en is big. In Amerika is alles een maat groter dan bij ons. Dat had ik al eens gezegd, maar het blijft me opvallen. Grote auto's, uitgestrekte domeinen, brede straten... Een groot huis voor wie het kan betalen. En wie het niet kan betalen, is tevreden met een heel klein optrekje, maar dan staat er toch een grote pick-up voor de deur. Maar ook de doorsnee Amerikaan is omvangrijk. De Amerikaan heeft een lijf, dat expansiedrang in alle richtingen uitstraalt, behalve naar boven. Overgewicht is hier precies de maatschappelijke norm. McDonalds is dan ook zo goedkoop, dat het lijkt alsof de overheid subsidies aan de hamburgerketen verstrekt om er toch maar voor te zorgen dat de gemiddelde Amerikaan aan zijn gewicht komt. "burgers voor burgers" zou het American Food Program kunnen heten. ;-) Vreemd is wel dat een velletje toiletpapier kleiner is dan in Europa! Je zou verwachten dat ze hier behangpapierrollen op het kleinste kamertje hebben ge