Beeldige beestjes

"Ik ga hier niet weg voordat ik krokodillen en slangen heb gezien", dat was mijn motto. Ik heb er even op moeten wachten - vanwege de koudegolf die hier over trok -, maar enkele dagen geleden was het dan toch zo ver: ik zag mijn eerste slang in de tuinen. Het was op een plaats waar ik het niet zou verwachten: gewoon op de stoep voor de ingang van de kantoren. Het was een black racer; een zwart slangetje. Euforie alom en ik helemaal in de war: moet ik nu kijken of mijn gsm pakken en een foto nemen? Of allebei? En floep, weg was het beestje. Geen foto dus. Hij heeft niet voor niets de naam racer gekregen...

Nog binnen hetzelfde uur beloonde moeder natuur mijn geduld met een tweede slangetje. Een waterslang die lag te zonnen naast de toren. Die liet zich wel geduldig fotograferen; meer nog twee uur later lag hij nog op dezelfde plaats te poseren, weliswaar in een andere houding, want ook slangen houden niet van doorlig-wonden...

Nu had ik de smaak te pakken natuurlijk, want ik ben een natuur-o-foob. Er schuilt zelfs stiekem een vogelaar in mij, in de meest letterlijke zin van het woord. Ik was dan ook blij dat Geert - ook een vogelaar behept met een natuur-o-fobie - me meetroonde naar het park Circle B, een moeras, dat boordevol leven zit. Het is één grote groentesoep met een bouillon van levend gevogelte en krokodillenvlees. Hier kan je de dieren begapen net zoals in de dierentuin; je kan er even dicht bij komen als in de zoo, alleen staan er geen hekken tussen. De beesten geven er geen zier om, dat ze langs alle kanten door cameralenzen gevangen worden. Hier is volgens mij zo veel voedsel te vinden dat ze zich nergens druk over hoeven te maken. Ze leven zoals de jetset op de golfbaan.

Wij hadden geluk. We zijn er maar goed anderhalf uur geweest, maar mijn fotocamera zit wel vol beeldige beestjes-beeldjes. Het begon met een wild zwijn, dat eigenlijk nogal tam overkwam. Zij had jonkies, maar trok er zich niets van aan, want ze had een duidelijke missie om de kant van de weg volledig om te ploegen. De kleine, schattige biggetjes liepen haar af en toe voor de voeten en probeerden ook al wat in de grond te wroeten. Als volleerde filmsterren negeerden ze de paparazzi rond zich.

Daarna gingen we de alligator-trail op. Hier zou ik zeker krokodillen zien. En ja hoor, nog geen vijf meter verder zagen we een kleine krokodil op een boomstronk - slachtoffer van orkaan Irma - liggen. En daarna weer één en nog een andere... En toen een grote die met zijn staart op de weg lag. Fototijd! Gaan we er langsheen lopen? Mensen voor en achter ons hebben het niet gedurfd, maar waren de Belgen niet de dappersten onder de Galliërs? We stappen op een meter langs de krokodil door... Dichter kan je niet komen, want dan zit je erin voordat je het weet !

Verder nog wat arenden, reigers, gieren... en een vuurrood kardinaalsvogeltje dat ons bleef achtervolgen. Ik ben blij en bedroefd. Slang check; krokodil check: ik zal toch terug naar huis moeten...