Waar ook alweer?
Nog eens een poging om te antwoorden op de vraag: "Waar ben ik nu toch terecht gekomen?"
Wel ik zit hier boven op een van de hoogste bergen van Florida, de Iron Mountain (90 meter hoog), in een stadje dat Lake Wales heet. Bergen hebben ze hier sowieso niet veel en dan nog is berg een groot woord, maar goed: in Achel hebben ze ook een molshoop, die ze Witte Berg noemen. Aan de voet van deze berg is een meer, Mountain Lake, en dat is ingepalmd door een handvol rijke lui.
Ik ben daar gisteren gaan joggen. Nou, de villawijk van Neerpelt komt me ineens voor als een sloppenwijk. Hier zie je geen hekken rond de villa's, geen dreigend blaffende honden als je voorbij loopt. Hier hebben ze een hek rond de hele wijk en aan de inkom staat een security-agent. Het hele domein is een groot goed onderhouden park. Hier en daar staan de villa's, de ene al wat groter dan de andere, dat is dan weer wel zoals in Neerpelt. Gelukkig hebben ze ook aan een golfbaan gedacht, want wat moet je anders als je tijd en geld hebt? Er is ook een centraal gelegen hotel/restaurant. Dit is voor de gasten van de residenten bedoeld, want in hun villa is waarschijnlijk geen plaats voor een gastenkamer. Dus: een hotel enkel voor gasten! Je kan het zelf niet boeken. En het restaurant? Ook enkel voor bewoners en gasten. Het is nochtans geen klein hotel en er wordt niet op luxe bespaard: zwembadje, tennispleintje erbij... Dat heb je eigenlijk allemaal wel nodig als je hier een winterverblijf hebt. Inderdaad, een winterverblijf want de meeste richards (antoniem van clochards ;-) wonen in de zomer meer naar het noorden.
Ik kan er gaan lopen, omdat er een poort is tussen de Bok Tower Gardens en Mountain Lake en hoef het security-mannetje niet te passeren. Het was nog vroeg en rustig. De enige beweging viel te bespeuren van mensen die werkten: heggen snoeien, gras maaien (op een golfbaan is dit een zaak van wereldbelang), zwembad reinigen... Iedereen allemaal supervriendelijk; ze denken waarschijnlijk dat ik een van de happy few ben, die hier rondloopt zonder te hoeven werken. En nu vraag ik me af: zou ik kunnen wennen aan deze rijkdom? Ik vrees van wel.
Morgen meer over de toren, de tuinen, mijn verblijfsgebouw. Dus nog eens een antwoord op dezelfde vraag.
Wel ik zit hier boven op een van de hoogste bergen van Florida, de Iron Mountain (90 meter hoog), in een stadje dat Lake Wales heet. Bergen hebben ze hier sowieso niet veel en dan nog is berg een groot woord, maar goed: in Achel hebben ze ook een molshoop, die ze Witte Berg noemen. Aan de voet van deze berg is een meer, Mountain Lake, en dat is ingepalmd door een handvol rijke lui.
Ik ben daar gisteren gaan joggen. Nou, de villawijk van Neerpelt komt me ineens voor als een sloppenwijk. Hier zie je geen hekken rond de villa's, geen dreigend blaffende honden als je voorbij loopt. Hier hebben ze een hek rond de hele wijk en aan de inkom staat een security-agent. Het hele domein is een groot goed onderhouden park. Hier en daar staan de villa's, de ene al wat groter dan de andere, dat is dan weer wel zoals in Neerpelt. Gelukkig hebben ze ook aan een golfbaan gedacht, want wat moet je anders als je tijd en geld hebt? Er is ook een centraal gelegen hotel/restaurant. Dit is voor de gasten van de residenten bedoeld, want in hun villa is waarschijnlijk geen plaats voor een gastenkamer. Dus: een hotel enkel voor gasten! Je kan het zelf niet boeken. En het restaurant? Ook enkel voor bewoners en gasten. Het is nochtans geen klein hotel en er wordt niet op luxe bespaard: zwembadje, tennispleintje erbij... Dat heb je eigenlijk allemaal wel nodig als je hier een winterverblijf hebt. Inderdaad, een winterverblijf want de meeste richards (antoniem van clochards ;-) wonen in de zomer meer naar het noorden.
Ik kan er gaan lopen, omdat er een poort is tussen de Bok Tower Gardens en Mountain Lake en hoef het security-mannetje niet te passeren. Het was nog vroeg en rustig. De enige beweging viel te bespeuren van mensen die werkten: heggen snoeien, gras maaien (op een golfbaan is dit een zaak van wereldbelang), zwembad reinigen... Iedereen allemaal supervriendelijk; ze denken waarschijnlijk dat ik een van de happy few ben, die hier rondloopt zonder te hoeven werken. En nu vraag ik me af: zou ik kunnen wennen aan deze rijkdom? Ik vrees van wel.
Morgen meer over de toren, de tuinen, mijn verblijfsgebouw. Dus nog eens een antwoord op dezelfde vraag.
Reacties
Een reactie posten