Daar dus !

Laten we nog maar eens terugkomen op de vraag: "Waar zit die Jan nu?"

Wel, boven op een bergske dus, maar omdat de berg niet hoog genoeg besloot mijnheer Bok in de jaren 20 van de vorige eeuw om er nog een toren van 60 meter boven op te zetten. Dat was aan het einde van zijn leven geweest, als wist hij dat zelf nog niet toen hij aan de bouw begon. Eduard Bok was van oorsprong een Nederlander, maar verhuisde op 6-jarige leeftijd met zijn ouders naar New York. Daar leefden ze als arme luizen. Als jonge knaap begon hij brieven te schrijven naar bekende mensen die de Amerikaanse droom hadden waar gemaakt en hij kreeg nog antwoorden ook, van o.a. Henry Ford. Hij haalde er inspiratie uit en ondernemen zat blijkbaar in zijn bloed, want tegen zijn pensioen aan heeft hij een groot fortuin opgebouwd.

Tussen briefjes schrijven en pensionering zat een leven van werken, trouwen, kindjes krijgen, schrijven en een uitgeverij uitbouwen. Hij gaf 'Ladies Home Journal' uit, de Flair van de VS en haalde daarmee rond de eeuwwisseling als eerste tijdschrift een miljoen exemplaren. Hij heeft ook een impact gehad op de architectuur, want hij introduceerde op grote schaal de bungalow in de VS en hij zou ook nog de term 'living' hebben bedacht. Vroeger hadden de mensen nog een 'goei kamer', die veel geld kostte en waar niets mee gedaan werd. Dat vond hij maar niks en hij stelde voor om in die goei kamer ook te leven: living dus. En hij zette zich - tussen twee wereldoorlogen - in voor wereldvrede door de American Peace Award in het leven te roepen voor het beste plan dat daarvoor kan zorgen, wat nog altijd actueel is.

In de jaren 20 trok hij zich hier in Mountain Lake terug, waarover ik eerder al geschreven heb. Hij kreeg het idee om op de Mountain van het Lake tuinen aan te leggen en na een bezoek aan zijn geboorteland wilde hij er ook een zingende toren planten. Een statig art-deco gebouw dat de link legt tussen natuur en cultuur. Bok trok hiervoor de beste vaklui van zijn tijd aan en keek op geen cent. Hij installeerde de grootste beiaard van die tijd. Toen alles klaar was, zakte de POTUS (u weet wel: de benaming die Obama voor zijn titel bedacht op twitter - de huidige zou zichzelf beter IMPOTUS of zoiets noemen) en nog 20000 anderen naar hier af voor de plechtige opening. Daarna schonk hij alles aan het Amerikaanse volk uit dankbaarheid voor de kansen die hij gekregen had.

Dankzij Arthur Bok zit ik hier nu ong. 150 meter boven de zeespiegel onder 55 ton klokkenbrons.


Reacties

Populaire posts van deze blog

Een gewone dag

De beiaardier